دست خودم نیست...

ازت دلگیرم...

توقع نداشتم اینجوری بسوزونیم...

دلیل این رفتارتو هیچوقت نفهمیدم...

ای کاش من بد بودم...

ای کاش من همه چیز رو خراب میکردم...

اخه تو که عاشق نبودی...تو که دل نبسته بودی...تو که واست فرقی نمیکرد...

اگه احساسی تو وجودت نسبت به من داشتی اینقدر راحت از پیشم نمیرفتی...

ای کاش دلیلی داشته باشی...

ای کاش یه دلیلی واسه این کارات داشتی که تحویلم بدی...

اصلا ای کاش بهم میگفتی کس دیگه ای رو دوست داری...!

به خدا اینجوری راحت تر دل میکندم...

اینکه بدون دلیل بری و چیزی هم واسه گفتن نداشته باشی بیشتر عذابم میده...

این سردرگمی بیشتر اذیتم میکنه...همیشه باید بگردم و یه دلیلی واسه این همه دروغ و نامردی پیدا کنم...

اینجاست که احساس میکنم اون عروسکهای مو طلایی رو از من بیشتر دوست داشتی...!!!

ای کاش قبل اینکه بری میذاشتی یه بار دیگه ببینمت...

ای کاش اون همه اصرار واسه دیدنت رو میدیدی...

ای کاش دل بی رحمت فقط واسه یه لحظه به رحم می اومد و میذاشتی ببینمت...

اون التماسهایی که اگه به سنگ کرده بودم اب میشد...!

ای کاش اون همه شور و شوق توصیف نشدنی رو برای دیدنت میدیدی...

منی که این همه راه اومدم به شهرتون تا ببینمت...

تو اون چند روز به اندازه کل عمرم دروغ گفتم...!

فقط واسه اینکه بقیه دست از سرم بردارن تا بتونم بیام و تو رو ببینم...

ای کاش میشد یه بار دیگه تو چشمات خیره بشم و بهت بگم که چقدر دوست دارم...

اینجوری دیگه مطمئن میشم که اصلا دوستم نداری...!

شاید از همین میترسیدی...میترسیدی که دلت به رحم بیاد...!!

اما من بعید میدونم که این دل سنگت به رحم می اومد...!

ای کاش میذاشتی واسه اخرین بار دستای سردمو به دستای گرمت بسپارم تا ببینی نامهربونی از قلب

عاشقم یه کوه یخ ساخته...

ای کاش بدون خداحافظی نمی رفتی...

ای کاش بودی و این همه موهای سفید رو روی سرم میدیدی...!

اره...باور کن...

تو این سن و سال من موی سفید روی سرم دارم....

اینا یادگاری توا...چقدر یادگاریات خاطره انگیزه...!

ای کاش این ای کاشها فقط واسه دوران بچگی بود...

ای کاش این ای کاشها رو با همین سادگیشون تو بچگیمون جا میذاشتیم...

ای کاشهایی که شاید بزرگترینشون اینا بودن...

بابا...ای کاش من اون دوچرخه رو داشتم...

مامان...ای کاش واسم اون عروسک رو میخریدی...

بازم عروسک...!

اون عروسکهای خوشبخت...!!!

ای کاش عاشق نمیشدم...